Dziś rano obudziłem się dziwnie ociężały. Czym prędzej pobiegłem w stronę mojego porcelanowego tronu. Ściągnąłem gacie i oklapłem pośladami na zimną deskę. Męczyłem się przez chwilę, aż nagle coś huknęło, plusnęło, i już już poczułem się lekki jak piórko. Podtarłem się jedwabiście miękkim papierkiem, umyłem ręce i mogłem zaczynać nowy dzień.

[zt]